Nastavljamo sa istorijom beogradskog tramvaja.
Period između dva svetska rata je svakako najdinamičniji, obzirom da se tu izgradilo najviše, ali i ukidalo pruga. Tako 1.I.1919. imamo sledeće stanje:
Linija br.1: Kalemegdan-Terazije-Slavija-Savinac u dužini od 3,1 kilometar sa duplim kolosekom od Narodnog pozorišta do Slavije; ostalo je bio jednostruki kolosek.
Linija br.2: Električna centrala-Kalemegdan-Pristanište-Slavija u dužini od 4,5 kilometara sa jednostrukim kolosekom.
Linija br.3: Knežev spomenik-Terazije-,,London”-Gospodarska mehana-Topčider sa jednostrukim kolosekom. Dužina kraka od ,,Londona” do Topčidera iznosila je 5 kilometara.
Linija br.4: Knežev spomenik-Gospodarska mehana; dopunska linija na liniji br.3.
Linija br.5: Terazije-Novo groblje sa jednostrukim kolosekom u dužini od 2,5 kilometara.
Linija br.6: Terazije-Đeram; koristila prugu br.5 do Grobljanske, zaseban krak od Grobljanske do Đerma iznosio 800 metara jednostrukog koloseka.
Linija br.7: ,,Kolarac”-Trkalište (pijaca) sa jednostrukim kolosekom u dužini od 1,3 kilometara.
Linija br.8: Električna centrala-Trkalište (kafana ,,Žagubica”) sa jednostavnim kolosekom u dužini od 2 kilometara.
Ukupna dužina mreže linija iznosila je 19,2 kilometara, od čega je 80% mreže je imalo jednostruki kolosek. Dužina koloseka u depoima iznosila je oko 1,5 kilometara.
Na ovih osam tramvajskih linija preostalo je svega 26 motornih kola i 12 prikolica u dotrajalom stanju.
Napomena: brojčano označavanje linija je nastalo nakon I sv. rata. Pre toga su pruge uglavnom znane među građanima kao „Savska”, „Topčiderska”, „Grobljanska” itd.
Krajem oktobra 1922. godine ukinut je krak pruge na liniji br.7 u Ilije Garašanina ulici. Umesto njega je izgrađen novi krak duplog koloseka od 230 metara u Ulici majora Ilića vezujući se za prugu kroz Ratarsku ulicu. Ovako je linija br. 7 produžena do Novog groblja, a sa druge strane je produžena do Kalemegdana.
1923. godine na liniji br.1 izgrađen novi kolosek u Ulici Svetog Save i Katanićevoj ulici u dužini od 725 metara. Na ovaj način je ubrzan saobraćaj prema Čuburi, jer se, zapravo, radilo o novoj ukrsnici.
Napomena: na karti sam ucrtao okretnicu „Knežev spomenik”. Naime, tramvaji su radili krug oko bloka zgrada ulicama Kolarčevom, Obilićevim vencem, Knez Mihajlovom i natrag na Terazije. Nisam uspeo da nađem kada je taj krug bio izgrađen. Možda je bio izgrađen pre I sv. rata, 1912. ili čak kada je linija 1 dobila dupli kolosek od Narodnog pozorišta do Slavije, dakle 1904. Za sad je ovo još uvek za mene misterija. Ako neko zna tačan podatak, molio bih ga da iznese. Ovo okretište je izmešteno 1924. kada je izgrađeno novo oko kneževog spomenika.
U septembru 1924. godine postavljen je drugi kolosek na liniji za Topčider. Ukinut je krak prema topčiderskoj crkvi, a linija je produžena dalje prema Železničkoj stanici ,,Topčider”. Dužina rekonstruisanog kraka od ,,Londona” do novog okretiša iznosila je oko 6,5 kilometara. Tada je izgrađeno i okretište oko spomenika Kneza Mihajla.
15. aprila 1925. godine otvorena je deveta linija Pozorište-Klanica u dužini od 2,26 kilometara. Pruga je imala jedan kolosek sa tri ukrsnice; prva je bila kod Cetinjske ulice, druga kod Botaničke bašte, a treća kod Klanice. Početna stanica je bila kod Narodnog pozorišta, tačnije na onoj strani trotoara blizu spomenika Branislavu Nušiću, a završavala je kod Kalnice, u blizini Železničke stanice ,,Dunav”.
Početkom decembra 1925. godine ,,DTO” ukida liniju br. 5 Terazije-Novo groblje, a linija br. 6, produžena je s jedne strane od Terazija do Kneževog spomenika, a s druge strane je produžena od Đerma za 900 metara, uz izgradnju duplog koloseka kroz čitavu Ulicu Kralja Aleksandra.
17. januara 1926. godine otvorena je i deseta tramvajska linija Slavija-Voždovac. Ideja za njenu izgradnju potiče iz proleća 1912. godine kada je delegacija stanovnika kraja oko ,,Autokomande” posetila tadašnjeg gradonačelnika Ljubomira Davidovića s molbom da se do njihovog naselja izgradi tramvajska pruga. Njena gradnja je započeta septembra 1924. godine, a deonica do ,,Autokomande”završena je u decembru 1924. godine. Istog meseca opštinski Odbor je doneo odluku da se linija produži za 1 kilometar do voždovačke crkve. Produžetak je bio završen januara 1925. godine. Tada je došlo do odugovlačenja sa postavljanjem direka i vazdušnog voda. Izgleda da je nedostatak bio u nedovoljnoj količini struje za novo povećanje tramvajskog saobraćaja. Linija je bila duga 3 kilometara, odnosno 3,3 kilometara sa ukrsnicama. Bilo je tri ukrsnica: kod Medicinskog Fakulteta, kod kasarne ,,Neboračkog Bataljona” i 100 metara ispred kafane ,,Mala Moskva” kada se ide u pravcu Voždovca.