Jos 1948. planirana je rekonstrukcija Beogradskog Zeleznickog Cvora:
- izmestanje pruge iz centra i sa obala
- prolazna pruga kroz Novi Beograd i dolinu Mokroluskog potoka
- 2 putnicke stanice na Novom Beogradu i Jatagan Mali
- tuneli ka zapadu/Kaludjerica i Jugu/Rakovica
- zaobilazna teretna pruga i mostovi Ostruznica i Vinca
Slican plan (zapadni krak zamenio je autoput) usvojen je 1975 zajedno sa planom za metro i regionalni metro.
Zeleznicke stanice planirane su na NBGD i Prokopu a 4 linije regionalnog metroa ukrstale bi se u Savskom Amfiteatru.
Sa nezavisnom mrezom regionalnog metroa i gradskim metroom do centra stanica na Prokopu i te kako je tada imala smisla.
Nazalost ni jedna ni druga sinska mreza nisu realizovane a gradnja Prokopa je pocela i nikada zavrsena.
Posto su tuneli za zeleznicki cvor prokopani a glavna stanica nije zavrsena, '90ih se javlja ideja prigradske zeleznice koja bi tu infrastrukturu koristila i tako nastaje Beovoz.
Problem sa stanicom u Prokopu danas je u tome sto se situacija za koju je osmisljena drasticno promenila.
Nema nezavisne mreze regionalnog niti gradskog metroa, prigradska zeleznica uspesno koristi infrastrukturu cvora a Beograd se znatno promenio i ekonomski centar se prebacio na levu obalu Save.
Iako ta stanica odavno nema smisla, svi se drze te ideje kao crkva dogme da je zemlja centar svemira uprkos dokazima da nije tako (Eppur si muove).
Vreme je da se to sujeverje odbaci i da se infrastruktura cvora optimalno iskoristi za ono za sta se pokazala kao najkorisnija a to je prigradska zeleznica koja ce samo da raste za razliku od standardne zeleznice koja stagnira i koju treba potpuno odvojiti i napraviti joj pravu stanicu na Novom Beogradu.
Samo na taj nacin oba sistema mocice da se razvijaju shodno svojim potrebama a da ne guse jedan drugog, narocito zato sto su pod nadleznosti razlicitih institucija (Grad-Bg:voz/Republika-Zeleznice Srbije)
Staviti u muzej plan iz '74., prekinuti svako ulaganje u Prokop, napraviti novi savremeni plan i sprovesti ga.