Zgrada koja je skoro cela od stakla, nema neku termičku izolaciju. Sva zaštita se svodi na kvalitet stakla, na gas kojim je prostor između stakala ispunjen, na koeficijent apsorbcije sunčevog zračenja itd. Takvi objekti mogu da se koriste bez klime samo u malom periodu godine kad je napolju oko 20°C. U ostalom periodu, je potrebno dogrevanje, ili hlađenje, u većoj ili manjoj meri.
Potpuna suprotnost ovome su pasivne kuće, koje su poželjno ukopane, debelih zidova, debele izolacije, za zelenim krovom, manjim prozorima.
Negde između su uobičajene kuće i zgrade, u kojima većina nas živi, gde ima više zidova nego stakala, i gde može da se boravi u većem periodu bez dodatne energije za grejanje i hlađenje.
Dakle, kvalitet gradnje svakako utiče, ali staklene zgrade su same po sebi specifične u odnosu na ostale objekte.