Evo me opet sa istorijom beogradskog tramvaja.
Početkom jula 1933. godine otvorena je godinama obećavana veza između Terazija i Pristaništa. Izgrađena je dvokolosečna pruga koja je polazila od Terazija preko Prizrenske, Jug Bogdanove i Crnogorske ulice u dužini od 525 metara. Na novoj liniji br. 11 Terazije-Pristanište u početku su saobraćala jedna motorna kola, a kasnije su dodana još jedna.
Na kraju 1933. godine saobraćajna dužina tramvajske mreže iznosila je 42 kilometara, od čega su 2/3 trase bile dvokolosečne, a 1/3 jednokolosečne trase. Linije su bile sledeće:
Br. 1 Kalemegdan-Slavija-Savinac; saobraćalo 10 motornih kola i 10 prikolica
Br. 1A Savinac-Prištinska; troje motornih kola
Br. 2 Kalemegdan-Dušanova-Slavija-Pristanište-Kalemegdan (kružna);14 motornih kola
Br. 3 Knežev spomenik-Senjak-Topčider; devet motornih kola i devet prikolica
Br. 4 Knežev spomenik-Senjak-Gospodarska mehana (lokal); jedna motorna kola
Br. 5 Kalemegdan-,,London”-Pristanište-Kalemegdan (mali krug); četiri motornih kola
Br. 6 Knežev spomenik-Terazije-Predgrađe Kralja Aleksandra; 13 motornih kola i 11 prikolica
Br. 7 Kalemegdan-Pozorišni trg-Svetogorska ulica-Novo groblje; sedam motornih kola i sedam prikolica
Br. 8 ušla u sastav linije br. 2, a njen broj rezervisan za liniju Knežev spomenik-Terazije-Novo groblje, linija je puštana povremeno; jedna motorna kola
Br. 9 Narodno pozorište-Miletina-Klanica; pet motornih kola
Br. 10 Slavija-Voždovac-Predgrađe Kraljice Marije; osam motornih kola
Br. 11 Terazije-Pristanište; jedna motorna kola
Br. 12 Knežev spomenik-Senjak-Dedinje; četiri motornih kola
Br. 13 Knežev spomenik-Gospodarska mehana-Čukarica; troje motornih kola i jedna prikolica
Tramvajski vozni park je imao 96 motornih kola i 70 prikolica. U saobraćaju je bilo 81 motorna kola i 41 prikolica. Vozila su bila sledeća:
Motorna kola
10 ,,AEG”, četvoroosovinska, 53 KS, nabavljena 1923. godine na ime reparacije
30 ,,Siemens”, dvoosovinska, 63 KS, nabavljena 1923. godine na ime reparacije
15 ,,Škoda”, dvoosovinska, 60 KS, kupljena 1928. godine licitacijom
15 ,,Kolben-Danek”, dvoosovinska, 65 KS, kupljena 1928. godine licitacijom
10 ,,Braun-Boveri”, četvoroosovinska, 53 KS, kupljena 1928. godine licitacijom
3 ,,Braun-Boveri”, četvoroosovinska, 53 KS, nabavljena 1930. godine na ime reparacije
13 Starih belgijskih, dvoosovinskih, 35-40 KS, nabavljena pre I svetskog rata
2 motornih kola-prskalice, dvoosovinskih, nabavljena 1930. godine na ime reparacije
Prikolice
30 ,,Siemens”, nabavljene 1923. godine na ime reparacije
15 ,,Sartid”, kupljene 1928. godine licitacijom
15 ,,Brod”, kupljene 1928. godine licitacijom
10 Starih nemačkih, nepoznatog proizvođača, kupljene polovne 1928. godine
Od 96 motornih kola, 23 su četvoroosovinska dok su ostala dvoosovinska, a sve prikolice su dvoosovinske.
6. novembra 1935. godine otvorena je tramvajska veza Beograda i Zemuna. Godinu dana pre je otvoren novi most Kralja Aleksandra preko Save, započet 1930. godine, i odmah nakon otvaranja krenulo se sa izgradnjom tramvajske pruge. Nova linija br. 14 polazila je od Skupštine, tačnije iz Vlajkovićeve ulice preko Terazija, Prizrenske, Brankove ulice preko Mosta Kralja Aleksandra, zatim starim Zemunskim putem, pored Železničke stanice u Zemunu, Glavnom ulicom sve do Hotela ,,Central” gde je bio terminus. Novoizgrađena veza od raskršća Prizrenske i Brankove ulice do Hotela ,,Central” bila je dvokolosečna, dužine šest kilometara. Na liniji je saobraćalo osam motornih kola i isto toliko prikolica.
Samo pet dana nakon otvaranja zemunske pruge, 11. novembra otvoren je produžetak od Klanice do Novog groblja u dužini od 1,5 kilometara, čime je linija br. 9 dobila novi završetak. Produžetak je išao od Klanice preko Ulice Admirala Pikoa (danas Mije Kovačevića) do Novog groblja. Dalji plan je bio da linija br. 9 postane kružna linija, produžujući preko Ulice Kralja Aleksandra do Narodnog pozorišta.
1936. godine dolazi do reorganizacije tramvajskog saobraćaja. Neka tramvajska stajalištasu ukinuta, a druga su izmeštena radi ubrzanja saobraćaja. Uvedene su pretplatne karton-karte za 30 vožnji jeftinije 20-25% od redovne cene, a pojedinačne karte skuplje od dva dinara su ukinute. Najznačajnije je to što su mnoge tramvajske linije ukinute kao nepotrebne. To su bile linije br. 4, 5, 8, 11 i 13, a linija koja je saobraćala od Čukarice do Gospodarske mehane dobila je broj 13A.