Perspektiva je čudo, ja sam iz podavalskog dela Beograda. Ja sam obilazio gradilišta još kada Bulevar Zorana Đinđića nije postojao u ovoj formi, pa onda treći bulevar je ličio na pustinju, nepostojeći T6 itd itd. pa i sa svime time što je na NBG izgrađeno to je delovalo svemirsku u odnosu na "vizantijski" BGD, a da ne pričam o naseljima van kruga obilaznice. Skoro sve što se radilo u starom delu grada deluje kao šminka u odnosu na NBG.
A čak ni to na NBG nije dovoljno što dosta o tome govori koliko je drumska infrastruktura u gradu loša.
Stizao nas polako izostanak centralnog poluprstena iz starih planova, a sada su samo posledice još uočljivije. Izazvan je domino efekat. Sve to što pokušava da se probije popreko guši i radijane prilaze gradu (Voždovac, Šumice). Pisao sam kako je umesto kružnim putem tegljač trebalo da ga obiđe parčetom autoputa između dve petlje da bi sa planirane avalske magistrale prešao na Novu Kumodrašku. Sada jednostavno nema gde osim običnom ulicom sa statusom magistralnog pravca. Upravo to što si pomenuo najbolje oslikava činjenica da Beograd nema ništa bolju putnu mrežu od Inđije, jer su sve to beogradske varijante Kralja Petra, odnosno magistralnog puta 100 kroz naseljeno mesto. Taj isti put je Cara Dušana u Zemunu i Bulevar Kralja Aleksandra u šumadijskom delu grada. JNA i Oslobođenja su urbani nastavci puta 149. Bilo je to skromno rešenje za 2,5 miliona. Sada ima duplo manje u užem gradskom jezgru, a sve je zakrčeno kao u 10-milionskim megalopolisima. Sada grad okružuje spoljna obilaznica mnogo dalje i kao takva je namenska u smislu sprovođenja državnog tranzita, ne gradskog. I dalje je ostao problem grada. Kada njen najveći deo bude pušten u funkciju efekat će biti neprimetan.
Prema GUP-u leva obala Dunava potpuno je bila zapostavljena nakon čega je došlo do divlje gradnje. Rezultat je železnica u žabokrečini, autobus kroz sokake okružene zgradama i kućama, zgrade, sokaci, njive i deponije umesto autoputeva s prugama na medijanu. Kraj 20. veka obeležilo je doba dekadencije, a početak 21. urbanističko-investitorska anarhija.
Има ту и нерационалних потеза као што је дупли прелазак преко Саве уместо да и наранџаста линија дели трасу са плавом од Арене до Савског трга.
To je najjefitiniji način premošćavanja, posebno u plitkom kopu, ali zbog nagiba iziskuje pažljivo trasiranje. Jovin je stepenasto sprovodio dubokim kopom da bi spustio metro do Karađorđeve. Belam je išao pravo do Knez Mihajlove, da bi se tek odatle spustio do mosta, zatim do Ušća. Gumenjaci bi pomogli u skraćivanju dubljih strmih deonica, odnosno izbegavanju stepenastog savladavanja većih visinskih razlika.
Vezano za Bežanijsku Kosu, tako to ide kad neko hoće sa tri linije bez kraka da pokrije sve, i to da sve deonice budu korisne (revenue) bez tehničkih veza. Spajanjem druge sa depoom pokrili su i KBC Bežanijska Kosa, međutim Marka Čelebonovića je obesmišljena. Koja je poenta metroa koji nudi duže putovanje od običnog autobusa? Bolje da su drugu podelili na dva kraka - jedan do KBC preko Gradskog parka tako da hvata i stanicu Zemun, a drugi da produži pravo do depoa preko Tošinog bunara, KBC i Marka Čelebonovića. Mogu čak oba kraka da produžavaju do depoa zbog prepolovljenog takta na krakovima (zajednička dvokolosečna trasa može da primi pun takt). Kruženje oduzima više od dva minuta čekanja, drugim rečima sa duplo dužim čekanjem na prečicu stizalo bi se brže nego kruženjem bez dodatnog čekanja.
Od Marka Čelebonovića do Merkatora ima 4,1km i 5 stanica, odnosno 4 međustanična rastojanja, što znači da je prosečno 1025m. Alternativa preko Male Krsne ima 11 stanica, odnosno 10 rastojanja na 9,9km i prosečnim rastojanjem od 990m. Nek je prosečna brzina 40km/h prva varijanta stiže za 6min i 9 sekundi, a druga za 14min i 51 sekundu. Grubo putovanje nam sa čekanjem u prvoj varijanti sa krakom traje 8min, a sa duplo jačim taktom bez kraka 15min - skoro duplo duže! Spolja gladac, a iznutra jadac.