Pre ili kasnije tunel bi se morao napraviti. Sve ove varijante sa dijagonalom su OK, i treba ih napraviti - jednog dana, ali problem sa njima je što su nepraktične za Novi Sad i okolinu, a upravo Novi Sad i okolina generišu veliki deo saobraćaja preko Fruške Gore. Zašto bi takva dijagonala bila praktično neupotrebljiva za Novi Sad? Pa zato što bi ona u suštini funkcionisala kao vrlo daleka obilaznica, a ne kao put ka Novom Sadu. Auto put - kako sad ide oko Novog Sada je iz dosta delova grada poprilično teško dostupan, tj. treba mnogo vremena da bi se "dokopali" auto puta. Za stanovnike sa desne obale Dunava (Beočin, Sr. Kamenica, Petrovaradin, pa čak i za neka gradska naselja koja su uz sam Dunav na levoj obali) auto put u smeru prema Beogradu je malo upotrebljiv, jer treba više vremena da se kroz Novi Sad probije do pristupnih petlji nego da se krene direktno preko Fruške Gore ka Beogradu. Za smer ka Subotici je odličan jer na tu stranu i tako i tako morate proći do severnog izlaza iz grada. Problem je u tome što za razliku od Beograda gde ceo grad ima relativno brz pristup auto putu koji skoro da polovi grad, u Novom Sadu auto put obilazi grad u širokom luku sa severne strane. Koliko je to duži put vidi se i po tome što kada konačno dođete do auto puta (iz nekih delova grada i po 8-10 km), kilometraža do Beograda je 88km, a ako krenete preko Petrovaradina od izlaza iz Petrovaradina je udaljenost 68 km. Drugačije bi bilo kad bi se napravio krak auto puta (kao što je nekad davno i planirano) koji bi funkcionisao kao južna gradska obilaznica, polazeći od Sremske Kamenice i prolazeći podno obronaka Fruške Gore oko Petrovaradina i Sremskih Karlovaca ka Beški, ali čini mi se da je to još skuplje i neostvarljivije nego tunel kroz Frušku Goru koji bi ipak bio na prirodno najkraćoj vezi severa (Bačke) i Srema, te pravaca ka Zagrebu, Bosni, Šapcu-Zvorniku, pa i zapadnim naseljima Beograda.