Srbin koji je Hrvatima poklonio pozorište
Srba u Zagrebu sredinom 19. stoljeća nije bilo puno, možda tek nekoliko stotina porodica, ali oni su kao zajednica bili vrijedni, značajni i u gradu na dobrom glasu. U knjizi Dejana Medakovića „Srbi u Zagrebu“ stoji da je poštovanje među građanima Zagreba koje su stjecali članovi srpske zajednice u Zagrebu „izboreno opšte priznatim građanskim vrlinama, ugledom i poštovanjem“. Jedan od takvih blistavih predstavnika ove zajednice bio je i Hristofor Stanković, rodom iz Zemuna, trgovac i predsjednik zagrebačke Pravoslavne crkvene općine i ugledna ličnost tadašnjeg Zagreba.
Godine 1834. Stanković je sagradio prvo pravo kazalište i, prema pisanju Medakovića, zaista je „svoj ugled potvrdio svojim poklonom gradu“. A tih trideset tisuća kruna potrebnih za gradnju Stanković nije izdvojio iz nekakvog ličnog trgovačkog profita ili mešetarenja, jer je po svemu predstavljao suštu suprotnost onome što danas zovemo „kontroverznim poduzetnicima“ ili tajkunima, nego je stjecajem okolnosti tada dobio glavni zgoditak na Bečkoj lutriji. To prvo narodno kazalište u Zagrebu – jer Stanković je bio oduševljeni pristalica ilirizma – sagrađeno je na Gornjem gradu, a danas se u toj zgradi nalazi Gradska skupština Grada Zagreba.