Mislim da razvoj Divčibara mnogo koči to što je pod Valjevom, a naveću i razloge. Divčibare kao mnogo bliža planina Beogradu i Vojvodini od Zlatibora, Tare... su zadnjih 40tak godina daleko prevaziđene od ovih planina, posebno Zlatibora, iako je pre toga imao prednost u odnosu na njih. Moguće da je sreća Zlatibora bila što je pod opštinom Čajetina, a ne Užice. Ovde je suprotno urađeno i Divčibare su ostavljane pod gradom koji, kao i Užice, ima sasvim drugi put razvoja (industrija, trgovina, poljoprivreda...) u odnosu na turističko-planinsko Divčibare. Takođe, Valjevo nije se pokazalo kao grad koji ima finansijske, organizacione i druge resurse i sposobnosti da razvije Divčibare. Sem gradnje apartmana i kuća, nikakav sadržaj nisu obezbedili, poput parkova, šetališta, trga, fontane, uređenje obala potoka za šetnju itd. Tako da su Divčibare sada praktično bez sadržaja za duži i masovniji ostanak gostiju. Takođe, linije podele Divčibara je glupa jer je sa jedne strane ulice opština Kosjerić (jedan deo), drugi deo je Valjevo, a deo i Mionica, pa je neartikulisano upravljati razvojem jednog turističkog centra iz tri opštine, bolje da je jedna. Valjevo je bilo i zauvek će ostati oko 20km od Divčibara i to niko im ne može uzeti, ali Kosjerić je em bliži, oko 12km vazdušno, em je brdskiji i šumovitiji, kao i klimom približniji Divčibarama, pa mislim da bi oni imali bolje rezultate upravljajući. Ali najbolje da to bude opština za sebe, i preporodi taj kraj jasnim planom i rzvojem.