direktor
Professional
- Učlanjen(a)
- 10.10.2008.
- Poruke
- 39.106
- Pohvaljen
- 45.995
17 Feb Đorđa Mihailovića nije lako zamijeniti
Posted at 12:33h in Društvo, Vijesti by Zeljko Komnenovic
0 Likes
Share
Od 1.avgusta 2014. godine legendarnog čuvara Srpskog vojničkog groblja u Solunu, osamdesetosmogodišnjeg Đorđa Mihailovića zamijenio je Predrag Nedeljković. Čuveni Đorđe porijeklom iz grbaljskog sela Prijeradi nije imao muških potomaka koji bi nastavili porodičnu tradiciju koju je počeo njegov djed Savo, pa mu je Ministarstvo rada, zapošljavanja i socijalne politike Republike Srbije pod čijom ingerencijom je Zejtinlik imenovalo Predraga za pomoćnika. Zanimljivo je da Đorđe koji je rođen u Solunu nikad nije bio u svom rodnom kraju u Grblju iako je više puta izražavao želju da ga posjeti. Pozdrave mu je prilikom posjete Zejtinliku prenio gornjogrbaljski paroh, jerej Miajlo Backović koji je sa grupom vjernika iz Tivta i Grblja prethodno boravio na Svetoj Gori. Predrag Nedeljković je bio novinar u Kraljevu, oženjen je Grkinjom i ističe da Đorđa koji i dalje dolazi na svoje radno mjesto na kome je proveo pola vijeka, nije lako zamijeniti. Čuveno groblje na kome počiva 8.000 srpskih ratnika u hladovini čempresa sa Hilandara bez Đorđa nije isto, ali je Predrag riješio da vrijednim istorijskim podacima koje iznosi posjetiocima obogati jedinstveno iskustvo ove popularne destinacije.
„Njegove životne koordinate su ovdje, jednostavno on je čika Đorđe, on je legenda. To je tradicija porodice Mihailović, na nesreću čika Đorđe nije imao muškog potomka. Meni je velika čast da budem čuvar srpskog vojničkog groblja, pradjeda mi je bio Solunac, ja ih gledam kao svoje. Kada dođu stranci, pa i Grci oni ne mogu da shvate da postoji druga konotacija u tom nazivu čuvar. Prvo to je velika čast, a drugo ja sam ovdje „pet u jedan“ – i čuvar i kustos i vodič i baštovan i čistač. Stvar je u tome što je to tradicija, jer ako imamo pijeteta prema ovim ljudima gdje bi danas stigli. Čika Đorđe je imao svoju životnu priču i govori stihove. Zbog pijeteta prema njemu ja to ne govorim jer imam svoju priču koja se bazira na istorijskim činjenicama, ali se i u tu mora voditi računa. Kao što kaže Niče „ne postoje činjenice, postoji interpretacija“, ističe Nedeljković koji sa ponosom ističe da potiče iz vojničke porodice. „U životu ništa nije slučajno i moj pradeda se zvao Đorđe kao čika Đorđe. Mnoge se stvari podudaraju. Prvi moj izlazak u inostranstvo bio je kad me deda iz Kraljeva doveo me ovde na groblje. Uvek sam imao neko poštovanje jer se kod nas u porodici uvek gajilo srpstvo. Ne možete da zaboravite ono što su ljudi gajili vekovima“, ističe čuvar srpskog vojničkog groblja u Solunu. Kaže da 12.000 kvadratnih metara nija lako održavati, a tu je i kilometar oborinskih kanala i zelenilo. „Kad god završite i očistite sa jedne strane, sa druge strane groblja je već zatravilo. U sklopu našeg je i rusko groblje koga takođe održćavamo“
Mi smo drugo najposećenije mesto u Solunu posle crkve Svetog Dimitrija. Prema zvaničnim podacima 2015. bilo je oko 250.000 posetilaca, a prošle godine smo oborili sve rekorde. Više ne znam ni ja tačan broj, ali dovoljno je da kažem da je prošle godine od 1. aprila do 1.novembra bilo milion i 150 hiljada Srba u Grčkoj, a otprilike svaki treći je posetio ovo mesto. Mnogo koji dođu raspituju se za svoje pretke ali svima pokušavam da objasnim da iako i ne nađete nekog – svi oni su naši. Drugo, na samom Zejtinliku su shranjeni oni koji su stradali do granice, a proboj Solunskog fronta bio je na Kajmakčalanu između Srbije i Grčke. Oni koji su stradali sa tadašnje srpske strane su sahranjeni u Bitolju. Sada postoje potpuniji podaci jer je Vojni arhiv Republike Srbije uradio digitalizaciju podataka iz Velikog rata i ko želi da pronađe nekog taj način će mu biti najlakši“, kaže Nedeljković.
On objašnjava da prosječan stanovnik Soluna ne zna da se groblje zove Zejtinlik („pijaca za prodaju ulja“ na turskom), zbog grčke averzije prema turcizmima. „Do Balkanskih ratova većinu stanovnika grada Soluna nisu činili Grci nego Jevreji kojih je bilo oko 80.000 pa onda Turci. Svi zaboravljaju da u mestu Suruti nedaleko od Soluna odakle je inače starac Pajsije rođen je Kemal paša Ataturk – „Otac svih Turaka“. On je dobar deo svog života proveo ovde u Solunu, 500 metara od crkve Svetog Dimitrija nalazi se kuće gde je on proveo dobar deo svog života“, ističe čuvar Zejtinlika.
http://radiotivat.com/dorda-mihailovica ... i/2017/02/
