Смешно је али тај просек је и даље виши од тренутног просека јер смо од тада добили експлозију јефтине, пилићарске архитектуре која је архитектонски еквивалент "продај краву да снимиш плочу" музике. Данас можда имамо и лепше репрезентативне зграде него тада али општи просек је испод тадашњих равних кровова, фасадне цигле и стакла.
Што ће рећи, Београду првенствено фали да обична, просечна архитектура поново буде пристојна, неупадљива и не пурња дим са црепних кровова на све стране. Чак и више него било какви архитектонски бисери и уметничка дела.
Што се саме библиотеке тиче, мени је океј, нисам никад размишљао о њој осим што ми је увек сметала генерална асиметрија и хаотичност тог платоа. Волео бих да се заиста саобраћај гурне у тунел кроз брдо а изнад пешачки повеже плато са парком Милутина Миланковића